Akademia Ciekawej Chemii jest inicjatywą edukacyjną pracowników Wydziału Chemii. Ma na celu popularyzację wśród młodzieży szkół średnich miasta Łodzi oraz województwa łódzkiego nauk ścisłych, w tym szczególnie chemii oraz dziedzin pokrewnych, takich jak medycyna, biologia i fizyka. Akademia Ciekawej Chemii cieszy się bardzo dużym zainteresowaniem wśród młodzieży oraz nauczycieli. Wykłady odbywają się raz w miesiącu i każde spotkanie kończy się pokazami eksperymentów chemicznych „na żywo”. W programie zajęć znajduje się Konkurs Chemiczny, a dla najlepszych uczestników przewidziano udział w warsztatach laboratoryjnych zaplanowanych w czerwcu.
Lista uczniów biorących udział w zajęciach Akademii Ciekawej Chemii z I Liceum Ogólnokształcącego im. Stefana Żeromskiego w Opocznie:
Bogatek Iga
Zaraś Lena
Kowalska Martyna
Tuchowska Joanna
Wilk Justyna
Gąsiorek Martyna
Abramczyk Aleksandra
Zawada Paweł
Rudalska Amelia
Zielińska Adrianna
Rek Aleksandra
Józefowicz Jakub
Sijer Damian
Dorosławski Daniel
Smolarek Małgorzata
Stańczyk Kacper
Oracz Zuzanna
Wiatrowska Zuzanna
Grudzień Anna
Wardecka Wiktoria
Stolarczyk Bartłomiej
Ciach Jagoda
Łukasik Kamila
Maciej Gorycza
Zuzanna Cichawa
Julia Wolska
Julia Jaciubek
Julia Jędrasik
Emilia Michalska
Sara Jakubczyk
Zosia Brodnicka
Michał Moryc
Inauguracyjne zajęcia odbyły w Auli im. Prof. Anny Chrząszczewkiej Wydziału Chemii UŁ.
Pierwszy wykład pt.” Cyjanobakterie-sprzymierzeńcy czy wrogowie? poprowadzili: dr Barbara Krawczyk (adiunkt na Wydziale Chemii Uniwersytetu Łódzkiego, pracująca w zespole Pracowni Zagrożeń Środowiska) oraz dr Dominik Szczukocki (profesor uczelni na Wydziale Chemii Uniwersytetu Łódzkiego, kierownik zespołu Pracowni Zagrożeń Środowiska).
Prelegenci na wykładzie poruszyli bardzo ciekawy i aktualny temat dotyczący analizy toksyn sinicowych w środowisku i materiale biologicznym. Omówili też wpływ różnego typu czynników na wzrost fitoplanktonu, efektywność zakwitów i biosyntezy toksyn. Cyjanobakterie-czyli sinice-swoją nazwę zawdzięczają obecnemu w ich komórkach barwnikowi – fikocyjaninie, który ma niebieskawy kolor. U większości gatunków barwnik ten częściowo maskuje zielony chlorofil. Należą one do grupy organizmów, które posiadają zdolność wytwarzania związków organicznych na drodze fotosyntezy i możliwość asymilacji azotu atmosferycznego. Zdolności te sprawiają, że sinice są pionierami – rosną wszędzie tam, gdzie znajdą odrobinę wody, soli mineralnych i światła, przygotowując grunt dla organizmów bardziej wymagających tj. roślin czy zwierząt. Współżyją z tkankami roślin wyższych i niższych, glonami, wiciowcami, a z grzybami tworzą porosty. Sinice wodne stanowią niepożądany składnik biocenozy, szczególnie w okresie tzw. zakwitów, bowiem zużywają tlen, a dodatkowo wydzielają do wody substancje toksyczne dla innych organizmów tam żyjących. Mogą stanowić zagrożenie również dla ludzi. Sinice mają też swoje pozytywne znaczenie. Hodowla sinic ma wiele zalet, a przede wszystkim cechuje się szybkim wzrostem, dlatego mogą być zbierane przez cały rok. W południowo-wschodniej Azji niektóre gatunki sinic są przysmakiem, również wyciągi z nich możemy spotkać w coraz popularniejszych suplementach diety. Organizmy te rosną także w środowiskach wód zasolonych oraz pochodzących ze ścieków, można więc wykorzystać je w celu ich oczyszczania. Rosnące zaś w pobliżu zakładów emitujących gazy spalinowe bogate w CO2, mogą go utylizować. W związku z tym, w ostatnich latach prowadzone są intensywne badania nad wykorzystaniem glonów do produkcji biopaliwa trzeciej generacji.
Po części teoretycznej odbyły się pokazy doświadczeń. Eksperymenty przygotowały studentki z Naukowego Koła Chemicznego „Orbital”. Obejrzeliśmy eksperymenty pod zaskakującymi nazwami:
Eksperyment nr 1 –Lokomotywa
Eksperyment nr 2 – Pasta dla słonia
Eksperyment nr 3 – Wulkan
Eksperyment nr 4 – Przesłuchania misia żelki
Eksperyment nr 5 – Zdrowe węże
Pokaz slajdów z wykładu oraz doświadczeń wraz z opisem i jest dostępny https://www.chemia.uni.lodz.pl/acch/?C=S;O=A . Zachęcamy do obejrzenia.
Nauczycielki chemii:
Emila Grochulska i Renata Sijer
