W dniach 22 – 24 listopada 2022 roku uczniowie klasy IIF i IIIF udali się na niecodzienną wycieczkę zorganizowaną w ramach Przedsięwzięcia Ministra Edukacji i Nauki pn. „Poznaj Polskę”, które jest częścią Polskiego Ładu. Była to wyprawa niezwykła. „Kamień na kamieniu i przy progu próg. Historie ludzi pełne bolesnych wspomnień i radosnej nadziei”. Ale może wszystko po kolei.
22 listopada 2022 roku o godzinie 6.00, nim blask słońca rozświetlił niebo nad Opocznem 56 uczniów wraz z 5 opiekunkami, udało się autokarem na tereny województwa podkarpackiego. Uśmiechy na twarzach uczestników utwierdzały w przekonaniu, że jest to wymarzona wycieczka. I tak faktycznie było. O godzinie 11.00 dotarliśmy do jednej z najpiękniejszych rezydencji arystokratycznych w Polsce – Zamku Lubomirskich i Potockich w Łańcucie, słynącego ze znakomitych wnętrz mieszkalnych oraz niezwykle interesującej kolekcji pojazdów konnych. Wszyscy byliśmy oczarowani! A do tego malowniczy park w stylu angielskim, który otacza zespół pałacowy. Znajdowały się w nim liczne pawilony i zabudowania gospodarcze, ściśle niegdyś związane z codziennym życiem mieszkańców łańcuckiej rezydencji.
Parę godzin później gościliśmy na Zamku w Krasiczynie, który jest najpiękniejszym pomnikiem polskiego renesansu. Jego budowę rozpoczął pod koniec XVI wieku Stanisław Krasicki – kasztelan przemyski, potomek przybyłej tu w XVI wieku mazowieckiej szlachty zagrodowej herbu Rogala. Marcin Krasicki, uznawany wówczas za jednego z najwybitniejszych mecenasów sztuki w Polsce, przekształcił surowy zamek obronny we wspaniałą, wielkopańską rezydencję. Zamek, pomimo licznych pożarów i wojen, zachował prawie niezmienioną sylwetkę, jaką nadano mu na początku XVII wieku. Wybudowany w formie czworoboku zorientowany został ścianami według stron świata. W narożach stoją cztery cylindryczne baszty: Boska, Papieska, Królewska i Szlachecka (Rycerska). Mało kto wie, że w zamku urodził się arcybiskup krakowski, kardynał Adam Stefan Sapieha. Naszych uczniów szczególnie urzekł gabinet myśliwski z tajnym przejściem i wykończona we włoskim stylu kaplica zamkowa pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Dzień pełen wrażeń zakończyła podróż do Dworu Ostoja Klimkówka. Z okien autokaru wszyscy podziwialiśmy przepiękne, malownicze Góry Słonne.
Następnego dnia zwiedzanie rozpoczęliśmy od jedynego i wyjątkowego Muzeum Przemysłu Naftowego i Gazowniczego im. Ignacego Łukasiewicza w Bóbrce, położonego na terenie najstarszej na świecie – nadal działającej – kopalni ropy naftowej. Naszą uwagę zwróciły nie tylko potężne szyby naftowe, ale i hologramy. W pomieszczeniu, gdzie odtworzono wnętrze apteki Łukasiewicza, obejrzeliśmy zabawną scenkę z udziałem hologramu pomocnika aptekarza i jego bardzo wybrednych, klientów. Jest tam również pracownia z hologramem samego Łukasiewicza, w której mieliśmy okazję przekonać się, jak niebezpieczne było kiedyś eksperymentowanie z olejem skalnym. Ostatni hologram oglądaliśmy w warsztacie. Mogliśmy tam zobaczyć, jak dyrekcja kopalni dbała o swoich pracowników.
Następnie pojechaliśmy do Krosna. Tutaj podzieliliśmy się na dwie grupy. Jedna grupa miała zajęcia w Etnocentrum, druga zwiedzała Krosno. Po dwóch godzinach nastąpiła zmiana. W Etnocentrum – nowoczesnej placówce edukacyjnej – młodzież uczestniczyła w warsztatach rękodzielniczych. Wszyscy robili makramy, śpiewali znane utwory muzyczne, grali na słynnej lirze korbowej. Następnie wirtualnie nasi uczniowie siali zboża, rozpoznawali je, zakładali stroje ludowe Beskidu Niskiego. Podczas zwiedzania Krosna poznaliśmy jego historię, najpiękniejsze zabytki oraz szereg ciekawych legend.
Wieczorem, w miejscu noclegu, odbyły się gry integracyjne – młodzież miała do dyspozycji trzy tory w kręgielni, stoły bilardowe, stół do gry w tenisa stołowego. Chętni mogli zagrać w snookera.
24 listopada udaliśmy się do Muzeum Kultury Łemkowskiej w Zyndranowej (wsi położonej w Beskidzie Niskim, przy granicy polsko – słowackiej), gdzie młodzież spotkała się z p. Gocz, Łemkowianką. Poznaliśmy piękną i bolesną historię Łemków oraz ekspozycje muzealne obejmujące chyżę, koniusznię, świetlicę wiejską, wiatrak, kuźnię, chlewik i pawilon wystawowy.
Następnie ruszyliśmy na południowy wschód. W drodze do Komańczy zatrzymaliśmy się w Jaśliskach, gdzie zwiedziliśmy Muzeum Regionalne oraz największe XVI – wieczne zabytkowe piwnice, stanowiące fragment potężnego szlaku węgierskiego. To w Jaśliskach były nagrywane słynne polskie produkcje filmowe: „Wino truskawkowe”, „Boże Ciało”, „Twarze”. W Komańczy zwiedziliśmy zabytkową cerkiew prawosławną i udaliśmy się do miejsca internowania bł. kardynała Stefana Wyszyńskiego.
Wzbogaceni – nie tylko pięknymi widokami, ale przede wszystkim historią Beskidu Niskiego wróciliśmy w rodzinne strony. Chyba nikt nie ma wątpliwości, że wycieczka się udała, nawet aura była łaskawa. A młodzież? Nasi uczniowie zachwycali swoją wysoką kulturą osobistą i ogromną wiedzą. Nie przypadkowo pan kierowca nazwał ich „Debeściaki”.
Cała wyprawa została zorganizowana przez nauczycieli będących jednocześnie opiekunami młodzieży podczas tych trzech listopadowych dni: p. Monikę Bernacką, p. Annę Ksytę, p. Marzenę Papis, p. Renatę Sijer i p. Edytę Świderską.
Niestety to już ostatnia wycieczka w ramach programu „Poznaj Polskę”. Dzięki dofinansowaniu wycieczek przez Ministerstwo Edukacji i Nauki młodzież miała możliwość poszerzyć swoją wiedzę i przeżyć niezapomniane chwile. Wyjazdy mogły się odbyć aż do 760 miejsc na mapie Polski w ramach 4 obszarów edukacyjnych:
- Śladami Polskiego Państwa Podziemnego,
- Śladami kard. Stefana Wyszyńskiego,
- Kultura i dziedzictwo narodowe,
- Największe osiągnięcia polskiej nauki.
Nieocenione było też wsparcie Dyrektorki Anny Pręcikowskiej – Skoczylas, która zachęcała do udziału w programie i motywowała nauczycieli do działania i tworzenia projektów wycieczek dla młodzieży. Zadanie nie było łatwe, bo program „Poznaj Polskę” cieszy się ogromnym zainteresowaniem, a chętnych do uzyskania 80% dofinansowania na wycieczkę nie brakowało. Nasza szkoła w ramach projektu zrealizowała aż 3 wycieczki- do Warszawy, Gniezna i Poznania oraz w Beskidy.
Niesamowite przeżycia już za nami, ale „wciąż słyszymy śpiew Wisłoki, widzimy zaokrąglone, niczym plecy staruszka, grzbiety Beskidu Niskiego. Maszerują nam przed oczyma wierni spieszący do cerkwi, a wszechobecna cisza chwyta za serce. Było pięknie”.
Marzena Papis
